Greece. Brand New?

Ομιλία του Γιώργου Αναστασιάδη στην ημερίδα "Μια Συνεκτική Αναπτυξιακή Προοπτική της Ελλάδας Απέναντι στην Κρίση" του Ευρωπαϊκού Κέντρου Αριστείας Jean Monnet του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, που έγινε τη Δευτέρα, 2 Ιουλίου 2012

Ελλάδα: Μια ισχυρή χώρα προέλευσης για τα brands

Άρθρο μου από το λεύκωμα Brands4Greece (12/2012)

Μαύρο Χρυσάφι

Κάποιοι Έλληνες καταφέρνουν να παράγουν μαύρο χαβιάρι της υψηλότερης δυνατής ποιότητας

Μια εξαιρετική συνεντευξη της κυρίας Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ

Την συνέντευξη έδωσε η κυρία Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ στις 18/10/2012 στην κυρία Ευαγγελία Κακλειδάκη, στο maga.gr, από το οποίο και αναδημοσιεύεται.

Made in Greece σε 12 Βήματα

Μια σειρά άρθρων μου για το πώς θα χτίσουμε στην Ελλάδα διεθνή brands

3.6.10

Μεγάλη η χάρη Του. Ευτυχώς που υπάρχει το ΠΑΜΕ και ξεστραβώνομαι




Δικό μου, πρωτοδημοσιεύθηκε στο E-Δράση  http://e-drasis.blogspot.gr/2010/06/blog-post.html

Τόσο καιρό διαβαζα ότι το ΠΑΜΕ και η ΠΝΟ εμπόδιζαν τα διάφορα κρουαζιερόπλοια να χρησιμοποιούν το λιμάνι του Πειραιά. Απορούσα αλλά αφού δεν ήξερα τις λεπτομέρειες είπα ότι κάποιο δίκιο θα έχουν τα παιδιά.

Μέχρι που άκουσα ότι κράτησαν αιχμάλωτους για κάποιες ώρες κάτι ταλαίπωρους τουρίστες του Zenith και άρχισα να σκέφτομαι ότι ίσως το παρακάνουν. Αλλά κι εκεί είχα λάθος. Δε μπορεί, αφού όπως είπε και ο Σαββας ο Τσιμπόγλου, πρόεδρος κάποιου συνδικάτου ναυτικών, οι αιχμάλωτοι τουρίστες του Zenith δείξαν κατανόηση, Τους υποστήριξαν θερμά, Τους έσφιγγαν τα χέρια, σχεδόν Τους έρραιναν με ροδοπέταλα (δε βρήκαν βάγια εκεί κοντά). Άσε που σε αντίθεση με τους Ισραηλινούς, αυτοί δε βγήκαν σε διεθνή χωρικά ύδατα για να καταλάβουν το πλοίο.

Μετά διάβασα σε άρθρο του Αρη Δαβαράκη στο protagon ότι η Μάγια Τσόκλη είχε μια ωραία ιδέα. Να χαρίζουμε κάτι στους τουρίστες την ώρα που θα φεύγουν για να τούς θυμίσουμε πως νοιαζόμαστε να τους ξαναδούμε εδω. Η ιδέα ηταν απλή: Εταιρίες που δραστηριοποιούνται στη μεταφορά των επισκεπτών και εταιρίες που παράγουν καλά ελληνικά προϊόντα θα «κάνουν κάτι μαζί», κάτι που το ονομάσανε “επίθεση φιλίας”. Έτσι δημιουργήθηκαν κάποια καλόγουστα μικρά δώρα με άρωμα Ελλάδας για να δίνονταν στους τουρίστες την ώρα που θα έφευγα. Και είπαν να τα πρόσφεραν, χάριν συμβολισμού, παιδιά, γιατί ένα παιδικό χαμόγελο, όσο να 'ναι, μετράει πολύ. Έλα όμως που το ΠΑΜΕ κατήγγειλε την ενέργεια και απαγόρευσε στα δημόσια σχολεία να συμμετέχουν γιατί όπως είπαν: «θέλουν να στρέψουν τα παιδιά ενάντια στούς ίδιους τους γονείς τους» και «Αν η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ ενδιαφερόταν για την ανάπτυξη του τουρισμού και όχι για τα συμφέροντα των εφοπλιστών και των μεγαλοξενοδόχων δεν θα υποστήριζε τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης που απαγορεύουν στους μαθητές και γενικά στους νέους των λαϊκών οικογενειών το δικαίωμα στην αναψυχή και τις διακοπές». Σοφοί άνθρωποι, σκέφτηκα, ο νους Τους πάει εκεί που το απλοϊκό μου μυαλό δε φτάνει.

Αλλά σήμερα, ω τι έκπληξη, διαβαζω σε fb post ότι 1600 εκδρομείς Κοινωνικού Τουρισμού (συμπεριλαμβανομένων ατόμων από το Χαμόγελο του Παιδιού, συνταξιούχους κλπ) είναι αποκλεισμένοι στον Πειραιά από το ΠΑΜΕ. Τι έγινε, λέω μέσα μου, απαγορεύουν στους ανθρώπους των λαϊκών οικογενειών το δικαίωμα στην αναψυχή και τις διακοπές; Αφού το κατήγγειλαν πριν. Αλλά δεν είμαι πια τόσο χαζός, χάρη στο ΠΑΜΕ είμαι πλέον υποψιασμένος κι αμέσως το κατάλαβα: Οι εκδρομείς πρέπει να είναι τίποτα μεταμφιεσμένοι παρακρατικοί που κάνουν προβοκάτσια.

Και το κύμα αντίστασης στο Κακό χάρη στο ΠΑΜΕ μεγαλώνει. Διαβάζω στο skai.gr ότι αλιείς ακολουθούν το παράδειγμά Του, κλείνουν το λιμάνι του Πειραιά διαμαρτυρόμενοι για την εφαρμογή κοινοτικής οδηγίας με αυστηρότερους κανόνες για το ψάρεμα με μηχανότρατες. Αν και οικολογικά ευαίσθητος είμαι σίγουρος ότι κι εκεί το δίκιο είναι με το μέρος του εργάτη, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ θα θέλουν να στείλουν τον Αύγουστο τα δικά τους σκάφη να ψαρέψουν τους κολιούς που σε άλλη περίπτωση θα ψάρευαν έλληνες ψαράδες.


Πλέον είμαι πεπεισμένος. Ευτυχώς που υπάρχει το ΠΑΜΕ και ξεστραβώνομαι.