Greece. Brand New?

Ομιλία του Γιώργου Αναστασιάδη στην ημερίδα "Μια Συνεκτική Αναπτυξιακή Προοπτική της Ελλάδας Απέναντι στην Κρίση" του Ευρωπαϊκού Κέντρου Αριστείας Jean Monnet του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, που έγινε τη Δευτέρα, 2 Ιουλίου 2012

Ελλάδα: Μια ισχυρή χώρα προέλευσης για τα brands

Άρθρο μου από το λεύκωμα Brands4Greece (12/2012)

Μαύρο Χρυσάφι

Κάποιοι Έλληνες καταφέρνουν να παράγουν μαύρο χαβιάρι της υψηλότερης δυνατής ποιότητας

Μια εξαιρετική συνεντευξη της κυρίας Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ

Την συνέντευξη έδωσε η κυρία Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ στις 18/10/2012 στην κυρία Ευαγγελία Κακλειδάκη, στο maga.gr, από το οποίο και αναδημοσιεύεται.

Made in Greece σε 12 Βήματα

Μια σειρά άρθρων μου για το πώς θα χτίσουμε στην Ελλάδα διεθνή brands

19.10.10

Greece Forward




Η στήλη έχει περιορισμένο μέγεθος για να χωρέσει το θαυμάσιο TEDx Academy που πραγματοποιήθηκε την περασμένη εβδομάδα με θέμα «What Greece Needs Now». Θα αρκεστώ στα θερμά συγχαρητήρια στους διοργανωτές και στην παράθεση κάποιων σκέψεων για το Brand Greece που τροφοδότησαν οι ομιλίες:

- Ο Στέλιος Ράμφος στην εξαιρετική ομιλία του είπε «Δεν παύουμε να είμαστε λαός ανατολικός. Γιατί είμαστε λαός συναισθήματος». Αν και το είπε σε αντιδιαστολή με την έμφαση στην ορθή λογική των πιο «δυτικών» λαών, εγώ συνεχίζω να πιστεύω ότι μια προσέγγιση που θα οδηγούσε στο συμπέρασμα ότι «το συναίσθημα και η έντονη συναισθηματική βιωτή» αποτελεί κεντρικό στοιχείο του νέου στίγματος της Ελλάδας στον κόσμο, θα ήταν απόλυτα ορθολογική.

- Η εμμονή στις αναφορές στην αρχαία ιστορία μας, το Βυζάντιο και την Επανάσταση του ‘21 ως τα μοναδικά στοιχεία εθνικής μας κληρονομιάς, με την παράλληλη αποσιώπηση των όσων μεσολάβησαν και των όσων επακολούθησαν, αρχίζει επιτέλους να φθίνει. Αναζητάμε πια και τις άλλες πτυχές της ταυτότητάς μας, ακόμα και κάποιες που στο παρελθόν τείναμε να θεωρούμε αρνητικές. Πάντα θεωρούσα τις αλληλεπιδράσεις και τις ανταλλαγές πολιτισμών που έχουν συντελεστεί σε αυτό το κομμάτι γης ως ένα πεδίο, που κρύβει μεγάλο δυναμικό για το Brand Greece και δεν έχει αξιοποιηθεί.

- Οι ομιλητές αναφέρθηκαν στην έλλειψη εμπιστοσύνης, τον ατομισμό και τη μερικότητα ως κάποια από τα αίτια της σημερινής κατάστασης. Βρήκα όμως πολύ ενδιαφέρουσα την προσέγγιση του Αρίστου Δοξιάδη που μετατρέπει αυτή τη φαινομενική μερικότητα σε εκμεταλλεύσιμο στοιχείο για την Ελλάδα της επόμενης μέρας. Δε χωρά σε μια παράγραφο, αναζητήστε το άρθρο του «Νοικοκυραίοι, ραντιέρηδες, καιροσκόποι» στο Athens Review of Books που αποτέλεσε τη βάση της καταπληκτικής ομιλίας του.

- Πάλι στην ομιλία του Α. Δοξιάδη βρήκα σημαντικό μέρος αυτού που θεωρώ ως βιώσιμο όραμα για το Brand Greece. Αναρωτήθηκε τι θα γινόταν αν αντί για το «δε θέλουμε να γίνουμε γκαρσόνια των ευρωπαίων» λέγαμε ότι «θα είμαστε οι οικοδεσπότες όσων ευρωπαίων θέλουν να έρχονται για να ψυχαγωγούνται, να αναζητούνται, να δοκιμάζουν, να πειραματίζονται, να εκφράζονται, να…». Ένας σωστός οικοδεσπότης είναι ο πρώτος που ζει την εμπειρία που θέλει να έχουν οι καλεσμένοι του. Δε μπορώ να σκεφτώ πολλούς πιο ταιριαστούς πυρήνες για το μελλοντικό Brand Greece.

Σε κάθε περίπτωση η αποσαφήνιση του νέου στίγματος ενός έθνους απέναντι στους συγκατοίκους του στο παγκόσμιο χωριό αλλά, κυρίως, απέναντι στον ίδιο του τον εαυτό, δε μπορεί να είναι απλά αποτέλεσμα των διαδικασιών ενός think tank. Αυτό που χρειάζεται είναι να εξαπλωθεί η συζήτηση. Και το TEDx έκανε μια πολύ καλή αρχή.


Του Γιώργου Αναστασιάδη, αναδημοσιεύθηκε από το Μarketing Week, τεύχος 1309, 18/10/2010, στήλη Brand Forward

13.10.10

Brands for Good

Όταν ο Bill Gates και ο Warren Buffett αυξάνουν το status τους όχι αυξάνοντας αλλά μοιράζοντας την περιουσία τους και, ταυτόχρονα, καλούν τους πιο ευκατάστατους Αμερικάνους να κάνουν το ίδιο, ακόμα και οι λιγότερο μυημένοι μπορούν να καταλάβουν ότι οδηγούμαστε σε μια εποχή μεγάλων αλλαγών.

Πολλές αξίες, πεποιθήσεις και πρακτικές που οι επιχειρήσεις, και κατά συνέπεια και τα brands, θεωρούσαν για αρκετές δεκαετίες ως δεδομένες, αμφισβητούνται πλήρως.

Και όχι, η τρέχουσα χρηματοοικονομική κρίση δεν είναι η αιτία, ακριβώς το αντίθετο, είναι ένα ακόμη σύμπτωμα. Οι οικολογικές και κοινωνικο-οικονομικές παρενέργειες του ακραίου καταναλωτισμού καταγράφονται τα τελευταία χρόνια συνεχώς και τείνουν να γίνουν συλλογική συνείδηση*. Παράλληλα, η τεράστια εμπειρία κατανάλωσης που έχει συσσωρεύσει η κοινωνία, σε συνδυασμό με την αύξηση της διαφάνειας που έχει φέρει η τεχνολογική πρόοδος μέσα από τις δυνατότητες ελεύθερης και σε βάθος πληροφόρησης, «γέρνουν» τη ζυγαριά ισχύος από τη μεριά των brands στη μεριά των ανθρώπων.

Σε αυτήν την κατάσταση, τα brands δεν έχουν άλλη επιλογή από το να επανεξετάσουν τη στάση τους, να προσαρμοστούν και να αντικατοπτρίσουν το πνεύμα της εποχής. Να μη βλέπουν τους ανθρώπους απλά ως δυνητικούς καταναλωτές. Να θέσουν ως αποστολή τους το να υπηρετούν και να συμμετέχουν με τον δικό τους αποτελεσματικό και υπεύθυνο τρόπο. Να γίνουν τμήμα του ιστού της αληθινής ζωής και της κοινωνίας. Πώς; Να μην προσπαθούν απλά να διαφημίζουν, να υπόσχονται και να πουλάνε, αλλά να είναι χρήσιμα, να δημιουργούν, να εκπλήσσουν, να διασκεδάζουν, να βοηθάνε, να συνεισφέρουν, να είναι «καλά» με οποιοδήποτε πιθανό τρόπο μπορείτε να σκεφτείτε.

Τα brands δε μπορούν πια να νιώθουν δέκτες consumer insights και πομποί brand propositions. Σήμερα, ο σημαντικότερος πομπός brand propositions είναι ο ίδιος ο καταναλωτής, συνεπώς τα brands οφείλουν να σταθούν δίπλα του, να τον πείσουν για την ειλικρίνεια και τις καλές τους προθέσεις, να αποδεχτούν τη δική του αλήθεια και να συμμετέχουν θετικά σε αυτή και όχι να προσπαθήσουν να επιβάλλουν τη δική τους.



* Τώρα, θα ήταν άδικο να κατηγορηθούν τα brands και οι εταιρείες για όλα τα τρέχοντα προβλήματα του κόσμου. Σε τελική ανάλυση, ο καταναλωτισμός και ο καπιταλισμός είναι υπεύθυνοι για τη μεγάλη αύξηση στη διεθνή ευημερία, που επιτρέπει στους καταναλωτές αφού κάλυψαν τις βασικές τους ανάγκες, να κινηθούν προς την αναζήτηση του πραγματικού νοήματος της κατανάλωσης ή και της ζωής - μιας αναζήτησης που φυσικά δε θα ήταν δυνατή αν είχαν ακόμα να αντιμετωπίσουν την πείνα, το κρύο ή την αρρώστια.


Του Γιώργου Αναστασιάδη, αναδημοσιεύθηκε από το Μarketing Week, τεύχος 1308, 15/10/2010, στήλη Brand Forward

Τα πάντα ρει

Eποχή οικονομικής κρίσης. Διεθνώς και ακόμα περισσότερο στη χώρα μας. Αλλαγές στην οικονομία, αλλαγές και στην κοινωνία. Αναθεώρηση αξιών και προτύπων, επανεξέταση αναγκών, αλλαγές συμπεριφορών. Αβεβαιότητα, ρευστότητα, επαναπροσδιορισμός ταυτοτήτων και, πιθανότερη από ποτέ τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες, η εξέλιξη νέων συλλογικών οραμάτων, περισσότερο ή λιγότερο καθολικών.

Σε πείσμα, λοιπόν, όσων φοβούνται ότι η κρίση φέρνει επιβράδυνση και στασιμότητα, ζούμε μια συναρπαστική περίοδο που τα πάντα ρει. Είναι η φάση του κύκλου που η κατάσταση τριγύρω απαλλάσσεται γοργά από τα ασθενή ή τα νεκρά κύτταρά της για να γεννήσει τα νέα που θα την πάνε μπροστά. Και σε κάθε τέτοια φάση, οι μεγάλες απειλές συνυπάρχουν με τις μεγάλες ευκαιρίες.

Για αυτό, αυτή είναι η πιο ενδιαφέρουσα και η πιο απαιτητική εποχή για ένα marketer. Καλούμαστε να μελετήσουμε τις συνθήκες, να προβλέψουμε τις αλλαγές, να προγραμματίσουμε το μέλλον των brands που διαμορφώνουμε και διαχειριζόμαστε. Να εξασφαλίσουμε ότι τα υπάρχοντα brands θα συνεχίσουν να βρίσκουν τον ρόλο τους και τον χώρο τους και θα τον αναπτύσσουν αποτελεσματικά και υπεύθυνα. Και να γεννήσουμε τα νέα brands που θα έρθουν.

Αυτή η στήλη ξεκινά μέσα στην κρίσιμη αυτή περίοδο με στόχο να ενισχύσει τη συζήτηση για τα brands και το branding στη χώρα μας. Να δώσει τροφή για σκέψη, να μεταφέρει γνώσεις, να προσφέρει έμπνευση και συμβουλή.

Θα δώσει έμφαση στα ελληνικά brands και στις δυνατότητες εξέλιξής τους, στα προβλήματα που πρέπει να υπερβούν και στις ευκαιρίες που τους παρουσιάζονται. Είναι καιρός τα ελληνικά brands να κατανοήσουν τα συστατικά τους, να πιστέψουν στις δυνάμεις τους και να τις βελτιώσουν, να ασχοληθούν συστηματικά με το μέλλον τους.

Θα συνεισφέρει στο διάλογο που επιτέλους ξεκινά για το «brand Greece», το brand που αποτελεί το σημαντικότερο brand για όλα τα υπόλοιπα ελληνικά brands. Οφείλουμε να το διαμορφώσουμε και να το αναδείξουμε μεθοδικά και πεισματικά αν θέλουμε να επιταχύνουμε την κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη της χώρας.

Επίσης, θα επανέρχεται συχνά στο ρόλο που καλούνται να παίζουν τα brands στη νέα εποχή, με την υπεύθυνη και ευαίσθητη συμμετοχή τους στην κοινωνία, η οποία σε μεγάλο βαθμό θα κρίνει και την συνέχεια της ύπαρξής τους μέσα σε αυτή.

Τέλος θα αναφέρεται στην ανάπτυξη του χώρου του branding στη χώρα μας, απαραίτητη προϋπόθεση για τη σωστή ανάπτυξη των εγχώριων brands. Είναι καιρός η αγορά μας να κατανοήσει την αξία του branding και να αναγνωρίσει τις δυνατότητες εξαιρετικού επιπέδου υπηρεσιών που παρέχονται από έλληνες εξειδικευμένους επαγγελματίες, σε ελληνικά brands.

Καλή αρχή στη συζήτηση λοιπόν.

Του Γιώργου Αναστασιάδη, αναδημοσιεύθηκε από το Μarketing Week, τεύχος 1307, 08/10/2010, στήλη Brand Forward

Kεφάλαιο

Αποταμιεύεις, καταναλώνεις, αγοράζεις και διαρκώς μια άλλη ζωή στο μυαλό σου παρασκευάζεις. Όλα εξωτερικά, όλα για προϊόντα, όλα αναλώσιμα, όλα χωρίς βαθύτερη ουσία καμιά.

Η ύπαρξή σου η απροσμέτρητη τραπεζική κατάθεσή σου.

Το εξοχικό, το σκάφος, το χρηματιστήριο, η στιγμιαία ηδονή σου. Κι όμως ολοκλήρωση δεν βρίσκεις πουθενά. Κι όμως ικανοποίηση ούτε με τις βίλες, τα οικόπεδα, τις καταθέσεις, τα υλικά.

Και όσο περισσότερα συσσωρεύεις τόσο μέσα σου αδειάζεις. Όσο περισσότερα καταναλώνεις τόσο από την αληθινή ζωή βρίσκεσαι μακριά. Όσο περισσότερα εφήμερα και υλικά τόσο πιο κοντά στου ψυχίατρου την αγκαλιά.

Τα έχεις όλα και όμως πάθος για τίποτα, ούτε ακόμα για τα οικογενειακά. Ελεύθερος μόνο στα χαρτιά. Η δύναμή σου, η φυλακή σου. Ο πλούτος σου, η ομηρεία και η παράδοσή σου. Μια ζωή για ένα κεραμίδι πάνω από την κεφαλή σου.

Μπαγάσα, τα κατάφερες. Έφτιαξες το χρυσό κλουβί σου. Εσύ είσαι όλα αυτά.

Ένας άνθρωπος. Ένα μεγάλο κεφάλαιο με πολλά μηδενικά!

Του Δημήτρη Δανίκα , αναδημοσιεύθηκε από ΤΑ ΝΕΑ της 29ης Ιανουαρίου του 2010