Greece. Brand New?

Ομιλία του Γιώργου Αναστασιάδη στην ημερίδα "Μια Συνεκτική Αναπτυξιακή Προοπτική της Ελλάδας Απέναντι στην Κρίση" του Ευρωπαϊκού Κέντρου Αριστείας Jean Monnet του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, που έγινε τη Δευτέρα, 2 Ιουλίου 2012

Ελλάδα: Μια ισχυρή χώρα προέλευσης για τα brands

Άρθρο μου από το λεύκωμα Brands4Greece (12/2012)

Μαύρο Χρυσάφι

Κάποιοι Έλληνες καταφέρνουν να παράγουν μαύρο χαβιάρι της υψηλότερης δυνατής ποιότητας

Μια εξαιρετική συνεντευξη της κυρίας Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ

Την συνέντευξη έδωσε η κυρία Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ στις 18/10/2012 στην κυρία Ευαγγελία Κακλειδάκη, στο maga.gr, από το οποίο και αναδημοσιεύεται.

Made in Greece σε 12 Βήματα

Μια σειρά άρθρων μου για το πώς θα χτίσουμε στην Ελλάδα διεθνή brands

4.2.14

Ο Κακός μας Εαυτός

Γνωρίζατε ότι ο πρόεδρος της παγκόσμιας Philip Morris είναι Έλληνας; Ή μήπως ότι ο αντιπρόεδρος της παγκόσμιας Procter & Gamble είναι επίσης Έλληνας (έστω ομογενής); Ή ότι δεκάδες Έλληνες που έτυχε να γνωρίσω αυτά τα 20 χρόνια που εργάζομαι, βρέθηκαν σε θέσεις μεγάλης ευθύνης για μεγάλες διακρατικές περιφέρειες για λογαριασμό των πιο γνωστών πολυεθνικών brands ή ακόμα και ολόκληρων εταιρειών; Αντίστοιχα πράγματα ακούμε και για τις ελληνικές ναυτιλιακές που δραστηριοποιούνται εκτός των συνόρων ή για καθηγητές, γιατρούς και άλλους επιστήμονες που διαπρέπουν. Δυσανάλογα πολλοί αν λάβουμε υπόψη το ποσοστό που καλύπτει ο πληθυσμός της χώρας μας στον πληθυσμό του αναπτυγμένου κόσμου.

Ίσως γιατί στο εξωτερικό δεν έχουν να κάνουνε με τον μονίμως αγανακτισμένο, μεμψίμοιρο, κακομοίρη, απαισιόδοξο και καταστρεπτικό απέναντι σε ό,τι καλό πάει να φτιαχτεί, εαυτό μας. Αυτόν τον εαυτό μας που δεν εμπιστεύεται κανέναν, που λεει μονίμως ότι τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει, που δεν πιστεύει ότι μπορεί να υπάρξει αξιοκρατία και δικαιοσύνη και γι αυτό τελικά δεν τις αποδέχεται, που δεν πιστεύει ότι μπορεί να υπάρξει σοβαρό κράτος και γι'αυτό φοροδιαφεύγει, που δεν πιστεύει ότι μπορεί να υπάρξει καλή επιχειρηματικότητα και γι'αυτό είναι συνεχώς απέναντί της. Τον εαυτό μας που τελικά δεν πιστεύει στις δυνάμεις του και γι'αυτό αντί να προσπαθήσει να δημιουργήσει, να συμμετέχει και να αλλάξει τον κόσμο γύρω του, βολεύεται στις διαδηλώσεις, τις απεργίες, την αποχή και την καφενειακή κριτική. Που μέσα από την συνεχή άρνηση γίνεται ουσιαστικά ο κύριος λόγος που τα πράγματα δεν προχωρούν, που το κράτος και η κοινωνία δεν λειτουργεί, που ανθίζουν τα διαπλεκόμενα, που η πολιτική μας είναι σε αυτό το χαμηλό επίπεδο.

Ας βάλουμε λοιπόν ένα στόχο να γινόμαστε καθημερινά εμπόδιο σε αυτή τη μιζέρια. Κάθε φορά που ακούμε από κάποιον φίλο τα ωχαδερφίστικα κλισέ ότι δήθεν "για όλα φταίνε οι άλλοι" ή "αυτός είναι ο Έλληνας και δεν θα αλλάξει ποτέ", ας απαντάμε με το απλό "Έλα λοιπόν να τον αλλάξουμε. Ξεκινώντας από τον ίδιο μας τον εαυτό"