Συζητούσα πρόσφατα με κρατικό αξιωματούχο προσπαθώντας να εξηγήσω
γιατί μια ταυτότητα πρέπει να σχεδιάζεται από ειδικούς, όπως ένα κτίριο πρέπει
να σχεδιάζεται από μηχανικούς και αρχιτέκτονες. Και άκουσα το απίθανο «Μα δεν
είναι το ίδιο, ένα σήμα είναι μια εικόνα και είναι πολλοί αυτοί που μπορούν να
ζωγραφίσουν». Έτσι παρά τις αιτιάσεις μου επέμεινε να συνεχίσει τη διαδικασία
ανοιχτού διαγωνισμού στον οποίο θα μπορούσαν να συμμετέχουν πέραν των ειδικών
«και μαθητές, φοιτητές και οποιοσδήποτε άλλος νιώθει ότι πιάνουν τα χέρια του
και μπορεί να προσφέρει στη διαδικασία». Με τέτοιους όρους το αποτέλεσμα ήταν
αναμενόμενο: Περιορισμένες και χαμηλής ποιότητας συμμετοχές και απουσία των αξιόλογων εταιρειών branding και
design
που υπάρχουν στη χώρα μας.
Πιο παλιά προσπαθούσα να πείσω μια επιτροπή για την αλλαγή
μιας στρεβλής διαδικασίας διαγωνισμού που αφορούσε τη δημιουργία ενιαίου συστήματος
ταυτότητας για τα ελληνικά μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους. Η απάντηση ήταν ότι το Αρχαιολογικό Συμβούλιο
δεν συμπαθεί τους «διαφημιστές» και θα εμπόδιζε τη διαδικασία.
Σε περασμένο τεύχος έγραψα για τον απαράδεκτο διαγωνισμό για
την οπτική ταυτότητα της Δημόσιας Τηλεόρασης. Δεν πέρασαν λίγες ημέρες και στην συγκεκριμένη
προχειρότητα ήρθε να προστεθεί μια νέα ανακοίνωση της ΝΕΡΙΤ που ζητάει ιδέες
για την ονοματοδοσία των τηλεοπτικών καναλιών και των ρ/φ σταθμών από το ευρύ κοινό.
Πέρυσι είδαμε την στρεβλή αντιμετώπιση του ελληνικού
τουριστικού brand με τη δημιουργία του σαθρού «Greece All Time Classic» βασιζόμενο σε μια
μελέτη που έγινε στο πόδι. Και παλιότερα θυμάμαι την κατάληξη ενός σχετικού
ανοιχτού διαγωνισμού, που ενώ στην προκήρυξη αναφερόταν ότι το σήμα θα έπρεπε
να ξεφύγει από τα στερεοτυπικό τρίπτυχο «ήλιος, θάλασσα και αρχαία» και να
συνεισφέρει στην επέκταση της τουριστικής περιόδου, βγήκε το γνωστό ζωγραφικό
σήμα που αποτελείτο από έναν ήλιο και ένα κύμα που σχημάτιζε κιονόκρανο.
Λίγες μέρες μετά
ανακοινώθηκε ανοιχτός διαγωνισμός από το Εθνικό Θέατρο για σχεδιασμό νέου
λογοτύπου που θα αντικαταστήσει τον εξαιρετικό λογότυπο που σχεδιάστηκε μόλις
πριν λίγα χρόνια, χωρίς περαιτέρω εξήγηση και κατεύθυνση και με αστεία αμοιβή. Και λίγο καιρό νωρίτερα είχε γίνει η παρουσίαση των μάλλον απογοητευτικών αποτελεσμάτων του
ανεκδιήγητου διαγωνισμού για το Ελληνικό Σήμα.
Τα οποία μάλιστα τέθηκαν σε δημόσια ψηφοφορία σαν να επρόκειτο για
διαγωνισμό τραγουδιού.
Δυστυχώς ενώ το ελληνικό Κράτος προστατεύει διάφορα
επαγγέλματα με κάθε τρόπο, ακόμα και εις βάρος των συμφερόντων της κοινωνίας,
στο branding & design πράττει
ακριβώς το αντίθετο. Τι κι αν οι
ελληνικές εταιρείες του χώρου αναγνωρίζονται και διαπρέπουν διεθνώς; Προφανώς
είναι ακόμα μικρές και δεν αποτελούν σημαντική δεξαμενή ψηφοφόρων.
0 σχόλια:
Post a Comment