Μια αυθεντικά ελληνική ταυτότητα

Του Γιώργου Αναστασιάδη, αναδημοσιεύθηκε από το Μarketing Week, τεύχος 1353, 15/09/2011, στήλη Brand Forward

Στο παρελθόν έχω αναφερθεί επανειλημμένα στην έννοια του «Ανθρώπινου Μέτρου» ως, κατά τη γνώμη μου, θεμιτού και εφικτού πυρήνα για το brand Greece. Σε αυτό το πλαίσιο, στη λίστα αυτών που πρεσβεύουν μια θετική  ελληνικότητα, δεν θα μπορούσα να μην συμπεριλάβω την επιχείρηση του κ. Γιάννη Μπουτάρη και των παιδιών του. Μια επιχείρηση, την «Κυρ-Γιάννη», που θεωρώ  αυθεντικά και περήφανα ελληνική.

Αυθεντικά ελληνική , γιατί επιλέγει να δώσει την έμφαση σε μια εγχώρια ποικιλία, το Ξινόμαυρο. Γιατί μέσα από το μέγεθος της, των αμπελιών της, των κρασιών της, αναγνωρίζει ότι το ελληνικό θα όφειλε να έχει μέτρο, να έχει μέγεθος που να ταιριάζει στον άνθρωπο, που να νιώθει ο άνθρωπος ότι μπορεί να το διαχειριστεί, να το εξερευνήσει, να το διαμορφώσει, να το απολαύσει. Γιατί η εταιρική της ταυτότητα , τα ονόματα και οι ετικέτες των κρασιών της, ξεπερνούν τα στερεότυπα, δεν προσπαθούν να μιμηθούν κάποιο μεγαλόπρεπο γαλλικό château, κάποια παλιά ιταλική οινοπαραγωγό οικογένεια,  δεν προσπαθούν να ακολουθήσουν την τάση των κρασιών του νέου κόσμου, αλλά διατηρούν την απλότητα, την ηρεμία και την αλήθεια των δημιουργών τους και των τόπων από τους οποίους προέρχονται. Γιατί οι άνθρωποί της , χρόνια τώρα, συμμετέχουν στην προσπάθεια για την ανάδειξη του ελληνικού αμπελώνα και διαμορφώνουν δρόμους για το μέλλον του.

Περήφανα ελληνική, γιατί κάνει όλα τα παραπάνω χωρίς να το διατυμπανίζει, χωρίς να φωνάζει για την ελληνική της καταγωγή, χωρίς να υπερβάλλει με δήθεν πατριωτισμό και προγονολατρεία, με τη  σιγουριά κάποιου που έχει επαρκή παράδοση, εμπειρία και  ιστορία ώστε να μπορεί να εξελίσσεται και να διαμορφώνει ένα ακόμα  πιο ενδιαφέρον μέλλον. Δηλαδή αυτό που θα θέλαμε να μπορούσε να κάνει και η Ελλάδα, να κατάφερνε επιτέλους να κατακτήσει την αυτογνωσία, να κατασταλάξει σε μια ταυτότητα, ώστε να αποκτήσει την αυτοπεποίθηση για να χαράξει το κοσμοπολίτικο μέλλον της, συνεπές και ταυτόχρονα καινοτόμο και δημιουργικό. Όπως άλλωστε λένε στο Κτήμα Κυρ-Γιάννη «η καινοτομία δημιουργεί παράδοση». Και συμπληρώνω εγώ, «και η παράδοση μπορεί να δημιουργεί καινοτομία».

Την επόμενη φορά λοιπόν που θα ανοίξετε μια φιάλη από το Γιαννακοχώρι, τη Ράμνιστα,  τη Σαμαρόπετρα, ή τις, αγαπημένες μου, Ακακίες, σκεφτείτε γιατί αυτά τα κρασιά, αυτό το brand, δεν θα μπορούσαν να είναι από κάποιον άλλο τόπο του πλανήτη. Και ποια είναι αυτά τα στοιχεία τους που θα μπορούσε κάποιος να αποστάξει και να  εισάγει και σε άλλα brands, και σε άλλες κατηγορίες, ώστε να διαμορφώσει και να εκμεταλλευτεί μια σύγχρονα ελληνική, κοσμοπολίτικη ταυτότητα.